مجله‌ی آموزشی و خبری سامپی

عتیاد به دارو ها و قرص های نعشه کننده در حقیقت از جمله مواردی است که امروزه در بین اغلب افراد مشاهده می گردد. لازم به ذکر است مصرف نمودن بعضی از دارو ها علی الخصوص موقعی که به صورت خود درمانی مصرف گردند؛ می توانند سبب بوجود آمدن وابستگی و در نهایت اعتیاد در افراد بشوند. گفتنی است در اعتیاد دارویی، فرد با آن که خود از عواقب مصرف دارو با خبر است؛ به مصرف کردن آن ادامه می دهد و روز به روز بر دوز مصرفی خود اضافه می کند؛ تا جایی که دیگر قادر نیست بدون آن دارو همچون قبل عملکرد بهینه در حوزه های گوناگون را دارا باشد.

هکانطور که می دانید؛ قرص های نعشه کننده دارای دسته بندی ها گوناگونی می باشند. در واقع یکی از این دسته بندی ها بر حسب تاثیری است که بر رفتار افراد می گذارند. در ادامه این مطلب قصد داریم دارو ها و قرص ها را بر حسب تأثیر رفتاری، طبقه بندی نماییم.

دارو های اعتیاد آور آرام بخش

بعضی از دارو های اعتیاد آور سبب آرامش، تسکین و یا نیز حتی از دست رفتن هوشیاری می گردند. از دارو های این خانواده می توان به باربیتوراتها، دارو های ضد اضطراب، الکل و هوشبر ها اشاره کرد.

باربیتوراتها

مثل فنوباربیتال در حقیقت به عنوان آرامبخش عمل می نمایند و چنانچه زیاد و مداوم مصرف شوند؛ قادرند سبب مشکلاتی در راه رفتن، حرف زدن و یا ناهشیاری، اغماء و مرگ گردند. گفتنی است باربیتورات ها بواسطه آن دسته افرادی مصرف گردند که خواستار آرامش و مخصوصا مقابله با اضطراب و بی قراری حاصله از محرک های گوناگون هستند.

داروهای ضد اضطراب

این دارو ها در اصل از خانواده دارو هایی به اسم بنزودیازپین ها بوده و دیازپام یا همان والیوم از آن گروه است. در واقع بنزودیازپین ها در کم نمودن اضطراب بسیار موثرند و بعضا در درمان افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی از آنان بهره گرفته می شود. همچنین بعضی از بنزودیازپین ها به عنوان داروی بی خوابی استفاده شده و در تنظیم نمودن خلق و کنترل خواب دارای نقش هستند.

لازم به ذکر است این دو گروه از دارو ها ، هر چقدر که دارای نیمه عمر کوتاه تری باشند و نیز هرچقدر قدرتمند تر باشند؛ احتمال وابستگی و اعتیاد افراد به آنان بیشتر خواهد بود.

الکل

از متداول ترین دارو های آرام بخش بوده که در مشروبات الکلی به فراوانی یافت می گردد. در حقیقت این دارو دارای اثراتی شبیه به باربیتوراتها است؛ به گونه ای که مقادیر زیاد این ماده قادر است از اضطراب کاسته؛ سبب ایجاد ناهماهنگی حرکتی شده و سپس سبب ناهشیاری، اغماء و سرانجام مرگ گردد. چنانچه میزان اندکی الکل به همراه باربیتورات ها مصرف گردد؛ قادر است بسیار کشنده باشد.

 

دارو های اعتیاد آور محرک

گفتنی است طبقات گوناگونی از دارو ها، سیستم اعصاب مرکزی را تحریک می نمایند و بدین ترتیب سبب فعال شدن رفتار می گردند. از این دارو ها می توان به نیکوتین، آمفتامین، کوکائین و مشتقات آنان همچون داروهایی مثل ریتالین اشاره کرد. در حقیقت از آنجایی که این داروها بر سیستم های تقویتی مغز موثر بوده و سبب رخ دادن لذت در افراد می گردند؛ مورد سوء استفاده قرار می گیرند.

نیکوتین

در اصل داروی اعتیادآوری بوده که سبب سرطان، ناراحتی ریه، حملات قلبی و سکته مغزی می گردد.

آمفتامین و کوکائین ها

 

دو مورد از متداول ترین داروهای محرک بوده که دارای اثرات نسبتا مشابهی می باشند و سبب زیاد شدن هوشیاری و بیش فعالی می گردند. لازم به ذکر است اثرات رفتاری خود را اغلب به واسطه زیاد شدن فعالیت مدار نورون های ترشح کننده دوپامین اعمال می نمایند؛ به همین دلیل سبب تشدید اثرات محرک های تقویت کننده می گردند.

منبع: https://alirezaniknam.com/the-name-of-intoxicating-pills/